جای نم نم نگاهت هنوزم رو گونه هام هست

حرفای پر از کنایه ات بدجوری تو خاطرم هست

رفتنت تکرار درده  مث یک آتیش سرده

نمی دونی تو وجودم چه خروشی ریشه کرده

اگه از حادثه ی عشق یه روزی ساده گذشتم

دیگه اون روز مطمئن باش از همه دنیا گذشتم

اگه باز از آسمون دل تو ابره تو مشتم

بدون اینو واسه ی تو همه ی حسمو کشتم

خدا جای حق نشسته می بینه این گریه ها رو

اگه حتی خوب نباشم میگیره این غصه ها رو...